ŚWIĘTO BOŻEGO MIŁOSIERDZIA
W encyklice Dives in misericordia papież Jan Paweł II podkreślił, że miłosierdzie
"w swoim właściwym i pełnym kształcie objawia się jako dowartościowanie,
jako podnoszenie w górę, jako wydobywanie dobra spod wszelkich nawarstwień zła,
które jest w świecie i w człowieku". Szczytem objawienia się Bożego Miłosierdzia jest
Misterium Paschalne Chrystusa. „Krzyż stanowi najgłębsze pochylenie się Boga nad
człowiekiem, nad tym, co człowiek – zwłaszcza w chwilach trudnych i bolesnych –
nazywa swoim losem”. Papież naucza, że gotowość Boga w przyjmowaniu
marnotrawnych synów jest niewyczerpana, a ograniczyć może ją tylko upór człowieka
i brak pokuty. Miłosierdzie nie oznacza pobłażliwości wobec zła, a warunkiem
przebaczenia jest naprawienie tego zła i zadośćuczynienie[1].
Rola Miłosierdzia Bożego w życiu człowieka została objawiona przez Jezusa za
pośrednictwem św. Faustyny Kowalskiej w Wilnie[2]. Światowym centrum jego kultu
jest Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach[3]. Z objawieniami
św. Faustyny wiążą się nowe formy nabożeństwa, z których najważniejszą jest Święto
Miłosierdzia, czyli pierwsza niedziela po Wielkanocy[4], kiedy każdy przyjmujący
Komunię św. zostaje uwolniony od wszystkich kar. Również z koronką, obrazem,
godziną i apostolstwem miłosierdzia wiążą się obietnice niezmierzonych łask. Istotą
tego nabożeństwa jest ufność wobec Boga i miłosierdzie wobec ludzi[5].
https://pl.wikipedia.org/wiki/Mi%C5%82osierdzie_Bo%C5%BCe
Koronka do Bożego Miłosierdzia